به گزارش همدان پرس؛ علیرضا شجاع نوری گفت: فکر می کنم اگر در آینده سینمای جهان دچار بحران شود کسانی که کشتی بحران زده سینمای جهان را نجات خواهند داد ایرانی ها هستند. المپیاد نوجوان باید چون موجی از خزر تا خلیج فارس برود. آقایی سینمای دنیا برای ایرانی‌ها است.
وقتی بعد از مدت‌ها سردرگمی علیرضا شجاع‌نوری مردم خوشنام سینمای ایران به عنوان دبیر بیست‌ونهمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان انتخاب شد، بسیاری این حکم را یکی از بهترین تصمیمات مدیریتی اخیر سینما دانستند. سینماگری که در سابقه مدیریتی خود علاوه بر دبیری چند دوره جشنواره کودک،سال‌ها تجربه بخش بین الملل فارابی را نیز یدک می‌کشد. اما این شادمانی انتخاب خوش، خیلی زود با یک تصمیم جنجالی فروکش کرد و همه در انتظار دارند تا ببیند منطقی که باعث شد تا جشنواره فیلم کودک و نوجوان جدا شود آیا برخلاف جشنواره فجر به نتیجه خواهد رسید؟. بخصوص آنکه تجربه جداسازی بخش ملی از بین‌الملل فجر در عمل توفیق چندانی نداشت و به این بهانه در میانه برگزاری جشنواره همدان به سراغ علیرضا شجاع‌نروی رفتیم و سوالات متعدد خود را از او پرسیدیم.
ابتدا بگویم که طبق صحبت هایی که با برخی از کارگردان ها داشتم متوجه شدم یک الی دو اثر تله فیلم هستند که در یک جشنواره سینمایی پذیرفته شده اند درست است؟
بله اما من یک سوال می پرسم آیا تا به حال شده است که یک فیلم سینمایی را ببینید که بگویید در حد و اندازه یک تله فیلم بوده است؟
بله بسیار زیاد
این هم همان شکل را دارد تله فیلم هایی را دیدیم که به شدت ساختار و فرم سینمایی داشتند. یک جشنواره وظیفه کلی اش چیست؟ وظیفه یک جشنواره این است که همچون یک آیینه در مقابل فردی باش که به ضیافت می رود. آن کسی که به ضیافت می رود دوست دارد لباسش آراسته باشد یعنی جشنواره وظیفه اش این است که نشان دهد بضاعت سینمای ما در موضوع مربوطه به چه اندازه است. از آن طرف باید افق های پر نور را به فیلم ساز نشان دهد بدین معنی که به فیلم ساز بگوید که اگر در این مسیر حرکت کنی و فیلم بسازی به این جایگاه و نتیجه می رسی و اگر فیلم ضعیفی بسازی فلان اتفاق برای تو و اثرت می افتد. جشنواره باید جنبه های مختلفی را که به آن ها اشاره کردم نشان دهد. از جمله ماموریت های این جشنواره این است و من هم با این نیت چنین مسئولیتی را پذیرفتم. روز اول در اولین مصاحبه ام گفتم اگر فیلم نداشته باشیم بخش سینمای ایران را هم برگزار نخواهیم کرد. این حرف را بسیار صادقانه گفتم. چرا در مجموع این حرف را زدم؟ چون از همان ابتدا تصمیم گرفتم به دنبال کمیت نباشم و به هیچ عنوان نخواستم که کیفیت فدای کمیت شود. می خواستم به سینماگران بگویم که مثلاً در این عرصه فیلم نداریم یا اگر هم داریم بضاعت مان به این اندازه است. فرض کنید اگر تعداد فیلم ها با دو تله فیلم به این تعداد رسیده است خودش می تواند جزو مواردی باشد که نتیجه گیری کنیم تا چه اندازه در سینمای نوجوان دست مان پر است.
حق هنرمند به جشنواره این نیست که ناهار و شامش تنها گرم باشدخودتان فکر می کنید که چه تعداد از فیلم ها در ارتباط با نوجوان ها بوده اند به شکلی که خودشان مخاطب این آثار باشند؟
یکی دیگر از وظایف جشنواره این است که بررسی کند آیا این فیلم ها می توانند با تماشاگرش که نوجوان است ارتباط برقرار کند یا خیر؟ ما باید این کار را انجام دهیم و در اختیار قرار دهیم. بگذارید این طور بگویم. فرض کنید فیلم سازی در جشنواره با هر کیفیتی دارای اثر است او یک حقوقی به گردن جشنواره دارد. حق هنرمند به جشنواره این نیست که ناهار و شامش تنها گرم باشد بلکه جشنواره وظیفه دارد در مورد اثرش حداکثر اطلاعات ممکن را به او بدهد تا زمانی که از جشنواره خارج می شود با کوله باری از اطلاعات جشنواره را ترک کند. این فرصت بسیار خوبی است که کارگردان با مخاطبین اصلی فیلمش که نوجوانان هستند در حد و اندازه وسیعی به تماشای فیلمش بنشیند و بازخورد های لازم را خود ببیند. در این تعامل قطعاً به نقاط ضعف و قوتش پی خواهد برد.
جشنواره نباید فیلمساز را فریب دهدقطعاً این آگاهی بخشی دو طرفه باید باشد هم برای مخاطب و هم برای فیلم ساز.
جشنواره باید آنقدر تاثیر گذار باشد که فیلمساز را آگاه به مسیری کند که در آن قرار گرفته است شاید او را به این نتیجه برساند که به طور کلی جایش در اینجا نیست. جشنواره نباید فیلمساز را فریب دهد و این مراسم را به چشم یک جشن دور همی نگاه کند. جشنواره جایی است که باید جشن بلوغ فیلمساز در آن رخ دهد. یعنی هر فیلمسازی با هر قدرتی که می آید در جشنواره باید به شعور و آگاهی بیشتر نسبت به کیفیت اثرش برسد. جشنواره به معنی ریخت و پاش نیست، جشنواره به معنی بزن و بکوب نیست جشنواره یعنی جشن بیداری که باید پرده ای از مقابل چشم ها کنار برود تا واقعیت را بهتر ببینیم. جشنواره باید به این سمت برود. البته نکاتی که به آن ها اشاره کردم بدین معنی نیست که در حال حاضر این اتفاق ها می افتد بلکه با توجه به تمام نکاتی که باید در رخ دادن چنین رفتاری وجود داشته باشد و بضاعت موجود تلاش می کنیم در این مسیر حرکت کنیم.
_از آنجایی که این جشنواره مربوط به قشری می شود که شاید بیشترین جمعیت کشور را تشکیل داده اند و شخصیت شان در حال شکل گیری است برای مان از اهمیت زیادی برخوردار باشد از طرفی نباید فراموش کنیم در شکل گیری شخصیت نوجوانان ما تهاجم فرهنگی تاثیر زیادی دارد. این جشنواره برای تربیت شخصیت نوجوان برنامه ریزی دارد؟
داعشی ها نوجوان هایی بودند که مورد بی توجهی قرار گرفتندزمانه نصیحت گذشته است. زمانه ای که بنده نوعی بگویم بشین پسر جان و گوش بده آمریکا جنایتکار است و.... نوجوان دیگر از کسی نصیحت نمی پذیرد مگر این که از راه خودش وارد شویم. به نظرم المپیاد فیلم سازی نسل آینده را به تهاجم فرهنگی واکسینه می کند. بحث اولیه ما این است که باید به نوجوان توجه کرد. اگر به نوجوان توجه لازم بشود او از بسیار آفت های اجتماعی محافظت می شود. یعنی اگر شخصیت تمام کسانی که به داعش گرویدند مورد بررسی قرار بگیرند متوجه می شویم در نوجوانی شان مورد بی توجهی بوده اند. این ها عمدتاً افرادی هستند که خانواده های شان به اروپا مهاجرت کرده اند. در آن جا مورد بی توجهی قرار گرفته اند و سرخورده شده اند. دوران نوجوانی خود را با بی توجهی گذرانده اند. تمام غرور شان را سرکوب شده است. او برای این که بخش زیادی از زخم هایی را که خورده است بپوشاند و التیام اش به داعش می‌پیوندد. البته این نظر شخصی من است که اگر این افراد مورد بررسی قرار بگیرند متوجه خواهیم شد که در دوران نوجوانی بی توجهی زیادی را دیده اند.
در اولین گام برای این که به نوجوان توجه کنیم جشنواره نوجوان را از کودک جدا کردیم. خواستیم بگوییم که ای نوجوان تو برای ما مهم هستی و تو را می بینیم و خواهش می کنیم تو هم بزرگ شدی ما را ببین. او سه دقیقه فیلم بسازد و ما امکاناتش را در اختیار او می گذاریم تا کارش را انجام دهد. و آموزش های ابتدایی فیلم سازی را هم به آن ها می دهیم برای این که بتوانند حرف شان را بزنند. وقتی او حس کند که مورد توجه است و می تواند با یک زبان ویژه حرف هایش را بزند احساس بودن می کند.
مشتری سریال‌های ترکیه ای چه کسانی هستند؟مهمترین سلاح تهاجم فرهنگی سینما است و سینما بر روی چه کسانی تاثیر می گذارد؟ بر روی کسانی که نسبت به فیلم و بحث های محتوایی آن ناآگاه هستند. نمونه بارز آن در شرایط کنونی سریال های ترکیه ای هستند. به نظرتان مشتری سریال های ترکیه ای چه کسانی هستند؟ اطمینان دارم مشتری این سریال ها افرادی هستند که نسبت به سینما و بیان تصویری آگاهی لازم را ندارند.اگر کسی با سینما آشنا باشد و مفاهیم آن را متوجه شود دیگر چنین انتخاب هایی نخواهد داشت. اگر فیلم خوب هم پیدا کند به سراغ فیلم های ضعیف این چنینی نمی رود و اوقات خود را با مسائل دیگری چون مطالعه پر می کند. به امید آن روزی که هر ایرانی حداقل ساخت یک فیلم سه دقیقه ای را تجربه کرده باشد.
نتیجه این آرزو با پی گیری و تداوم آن در سی سال آینده مشخص خواهد شد برنامه ریزی بلند مدت برای رسیدن به یک فرهنگ درست و اصولی. تصور کنید افراد خاطره ای دارند که مثلاً در سن نوجوانی یک فیلم سه دقیقه ای ساخته اند. به نظرتان چه احساسی به وی دست می دهد؟ شرایط تجربه در جشنواره های این چنینی چه تاثیری بر روند رشد شخصی نوجوان می گذارد؟ در این مسیر به دلیل ارزشی که به لحاظ فرهنگی متوجه آن شده است و خود را بانی آن می داند دیگر خودش به خودش اجازه نمی دهد تجربه های غیر فرهنگی و حتی اخلاقی داشته باشد.
دیگر دست مان در برابر تهاجم فرهنگی بالا نیستدر آن روز دیگر تهاجم فرهنگی وجود ندارد یا بهتر بگویم دیگر دست مان در برابر تهاجم فرهنگی بالا نیست. ما می خواهیم به این سمت حرکت کنیم. اصولاً افراد در حوزه فرهنگ یا مصرف کننده هستند یا تولید کننده. اگر همه نوجوانان را به سمتی بکشانیم که تجربه ساخت یک فیلم سه دقیقه ای را داشته باشند در نهایت به دو گروه تقسیم می شوند یا تولید کنندگان فرهنگی می شوند که می تواند در هر زمینه ای باشد یا جزو مصرف کنندگان فرهنگی می شوند. در این مسیر ما هم تولید کنندگان فرهنگی آگاه داریم و هم مصرف کنندگان فرهنگی آگاه.
فیلم پرفروش در ایران بهترین فیلم دنیا است/ ایرانی ها فیلم مبتذل نمی بینند/ تهاجم فرهنگی سیری چند؟!
اگر به چنین شرایطی برسیم در سی سال آینده می توانیم بگوییم که فیلم پرفروش در ایران بهترین فیلم دنیا است، چرا؟ چون مردم ایران افرادی هستند که فیلم سازی را تجربه کرده اند و تبدیل به یک مصرف کننده آگاه شده اند و آن گاه فیلمی به راحتی نمی تواند فروش بالایی داشته باشد. این گونه ایران آمپر سینمای جهان می شود. در آن شرایط اگر بگویند که فیلمی در ایران فروش خوبی داشته معنی اش این است که حتما فیلم خوبی بوده است. چون این ذهنیت ایجاد می شود که ایرانی ها فیلم مبتذل نمی بینند. در این زمان می توانیم بگوییم که تهاجمی فرهنگی سیری چند؟!
کشتی بحران زده سینمای جهان را ایرانی ها نجات می دهند/ ایجاد موج فرهنگی از خزر تا خلیج فارس/ آقایی سینمای دنیا برای ایرانی هاالبته ممکن است این حرف هایی که در چند جمله زدم شکل شعار داشته باشد. اما این ها جزو رویاهای من است. چون می توانیم چنین اتفاقی را رقم بزنیم. فکر می کنم اگر در آینده سینمای جهان دچار بحران شود کسانی که کشتی بحران زده سینمای جهان را نجات خواهند داد ایرانی ها هستند. المپیاد نوجوان باید چون موجی از خزر تا خلیج فارس برود. اقایی سینمای دنیا برای ایرانی ها است.
برنامه تان برای نوجوانی که در این جشنواره مطرح می شود چیست آیا رها می شود؟رها که نمی شود اما دقت داشته باشید ما نباید همه چیز را برای نوجوان حاضر و آماده کنیم او هم باید برای خودش دل بسوزاند و حواسش را جمع کند. این ها نیز جزو بخش تربیت آن ها است ما امکانات را در اختیار آن ها می گذاریم. نوجوان ها آینده کشورشان هستند و باید مدیریت را خود یاد بگیرند. در اصطلاح باید بگویم که من کرکره مغازه را بالا می زنم و چراغش را روشن می کنم حالا نوجوان هم اگر از خود پی گیری و ممارست نشان دهد قطعا امکانات در اختیار او قرار خواهد گرفت.
دست آورد این جشنواره برای مدیران چیست آیا در پایان جشنواره مواردی که مربوط به مدیران است و باید انجام دهند به آن ها ارائه می کنید؟
ما یاد گرفتیم که به ما کاغذی پر از موارد را بدهند که مثلا موارد مهمی هم در آن ذکر شده و بعد آن را به روی میز بگذاریم و نگاهش هم نکنیم. مدیری که همه چیز برایش آماده باشد اگر یک روز این شرایط نباشد نمی داند چه کار باید انجام دهد چنین فردی مدیر نیست. اما تیم‌های تحقیقاتی قطعاً در جشنواره کار خودشان را انجام خواهند داد و موارد لازم را بررسی می کنند./فارس
شجاع نوری:ایرانی‌ها کشتی بحران زده سینمای جهان رانجات خواهندداد 
برچسب ها: